واحدهای اداری، تجاری مشتمل بر کلیه فروشگاههای تجاری، تعمیر‌گاه‍ها، بیمارستانها، اماکن عمومی، ساختمان‌های اداری، بنگاههای معاملاتی، مراکز پخش دارو، فروشگاههای موادغذایی و پروتئینی، آموزشگاه‌ها، مراکز خدماتی و سایر مواد مشابه می‌باشد، ساختمان، تاسیسات، موجودی، اثاث ثابت و دکوراسیون هر یک از مراکز یاد شده را می‌توان درمقابل خطرهای آتش‌سوزی انفجار، صاعقه و نیز کلیه خطرهای اضافی ذکر شده به قیمت روز بیمه نمود.
مالکان واحدهای تجاری، بیمارستانها، ساختمان‌های اداری و تجاری به این بیمه‌نامه نیاز دارند.
- آتش‌سوزی، صاعقه و انفجار
- زلزله
- سیل
- طوفان
- سقوط هواپیما
- خطرات اضافی دیگر
قرارداد بیمه ممکن است در موارد زیر قبل از انقضای مدت پیش بینی شده از طرف بیمه‌گر یا بیمهگذار یا هر دو در مواردی منفسخ شود:
الف ) فسخ از طرف بیمه‌گر:
بیمه‌گر در موارد زیر می‌تواند با اخطار ۱۰ روزه بیمه‌نامه را فسخ و اعلامیه آن را با پست سفارشی به آخرین نشانی اعلام شده از سوی بیمهگذار ارسال کند:
- در صورت عدم پرداخت حق‌بیمه از طرف بیمهگذار در موعد مقرر (پس از اخطار و تعلیق قرارداد).
- بعد از هر خسارت. این حق بر این منطق استوار است که بعد از وقوع خسارت بیمه‌گر متوجه می‌شود که در ارزیابی خطر دچار اشتباه شده است.
- در صورت خودداری غیر عمدی بیمهگذار از اظهار مطالب یا اظهارات خلاف واقع ( ماده ۱۳ قانون بیمه ).
- در صورت تشدید خطر موضوع بیمه ( ماده ۱۶ قانون بیمه و ماده ۱۸ شرایط عمومی بیمه نامه).
در این صورت بیمه گر حق بیمه، باقیمانده از حق بیمه دریافتی را پس از انقضای ۱۰ روز از تاریخ اعلام خطر مزبور به بیمه گذار به صورت روزشمار محاسبه و مسترد می‌کند.
ب ) فسخ از طرف بیمهگذار
به موجب ماده ۲۱ شرایط عمومی بیمه‌نامه آتش‌سوزی بیمهگذار می‌تواند در هر زمان بیمه‌نامه را فسخ نماید.
در این صورت بیمه‌گر با در نظر گرفتن تعرفه کوتاه مدت، حق‌بیمه را محاسبه و مابه‌التفاوت دریافتی را به بیمهگذار مسترد می‌نماید. بیمه‌نامه‌هایی که به نفع ثالث صادر می‌شوند از شمول این حکم مستثنی می‌باشند.
ج ) فسخ از طرف بیمه‌گر یا بیمهگذار
۱-در صورتیکه قرارداد برای دوره‌های معین ( مثلا” پنج ساله ) منعقد و در پایان هر دوره با اطلاع قبلی، تمدید خود به خود برای یک دوره مشابه در نظر گرفته شده باشد.
۲-در مورد انتقال مالکیت مورد بیمه به هر یک از عناوین حقوقی.
د ) موارد انفساخ قرارداد بیمه
قرارداد بیمه ممکن است در موارد زیر منفسخ شود، یعنی ممکن است قرارداد بیمه بدون میل و اختیار طرفین قرارداد و بخودی خود از هم گسیخته شود :
- در صورتیکه مورد بیمه در نتیجه وقوع حادثه ای جز حادثه بیمه شده کاملا” از بین برود که در صورت از بین رفتن مورد بیمه (به طورکامل) وقوع خطر متصور نیست لذا بیمه موضوعیت خود را از دست می‌دهد.
- در صورتی که اجازه عملیات بیمه‌ای از بیمه‌گر سلب شود. مانند اینکه مقامات صلاحیت دار، پروانه کار شرکت بیمه‌ای را کلا” یا برای رشته‌ای که بیمه مورد نظر به آن مربوط می‌شود لغو کنند و به او اجازه ادامه فعالیت ندهند.
اجزای خارجی ساختمان : عبارتند از دیوارها، بامها، نورگیرها.
اجزای داخلی ساختمان : عبارتند از سقف و کف ساختمان، پوشش‌ای زیر سقف و کف، پارتیشن ها، پوشش‌های دیوارهای داخلی، درب‌ها و پنجره‌ها، راه پله‌ها، آسانسورها، کانالهای تهویه و لوله‌ها.
ارزش مورد بیمه : ارزشی که مورد بیمه در زمان انعقاد قرارداد بیمه دارد.
ارزش واقعی : ارزش روز مال بیمه شده به پول رایج می‌باشد و نحوه محاسبه آن عبارت است از ارزش جایگزینی مال پس از کسر استهلاک فیزیکی آن.
ارزیابی خطر : بررسی کمیت و کیفیت خطر را می‌نامند که بیمه‌گران قبل از صدور بیمه نامه انجام می‌دهند. این کار دو هدف را تعقیب می‌کند:
- شناسایی اهمیت نسبی خطرات.
- اطلاعات لازم برای تعیین روش یا ترکیبی از روشهای مناسب مقابله با خطرات.
استثنائات بیمه : آنچه که از شمول تعهدات بیمه خارج است و بیمه‌گر تعهدی برای آن نمی‌پذیرد را استثنائات گویند.
پرسشنامه بیمه (پیشنهاد): فرمی که بیمه‌گر قبل از قبول تعهد به منظور تعیین و شناخت خطر بیمه در اختیار متقاضی بیمه قرار می‌دهد و متقاضی موظف است به کلیه سؤالات آن پاسخ درست داده و پس از تکمیل آن را به بیمه‌گر مسترد نماید.
تراکم خطر: زمانی که دو یا چند ریسک در یک جا جمع باشند و با یک حادثه یا اتفاق کل موارد بیمهشده آسیب ببیند. از جمله در بیمه آتش سوزی می‌توان انبارهای عمومی را نام برد که مسئله تراکم خطر در آنها واجد اهمیت می‌باشد.
تمدید بیمه‌نامه: اقدامی است که بیمهگذار پس از انقضاء مدت بیمه‌نامه جهت اعتبار مجدد بیمه‌نامه انجام می‌دهد.
حق‌بیمه: وجهی است که بیمهگذار در قبال تعهد بیمه‌گر به او می‌پردازد و یا به عبارتی هزینه تعهدی است که بیمه‌گر دریافت می‌دارد که می‌توان آن را بهای خطر نیز تلقی کرد و میزان آن بستگی به شدت و یا ضعف احتمال وقوع خطر دارد.
حق‌بیمه اضافی: مبلغی است که به علت پر مخاطره بودن ریسک یا تشدید خطر تحت پوشش و یا افزایش سرمایه مورد بیمه مازاد بر حق‌بیمه معمول، بیمه‌گر دریافت می‌دارد.
حق‌بیمه برگشتی : حق‌بیمه‌ای است که بر اثر تقلیل خطر و یا تقلیل سرمایه بیمهشده، فسخ قرارداد و یا کاهش مدت قرارداد، طی الحاقیه در وجه بیمهگذار برگشت داده می‌شود.
خطر : پیش آمد آتی و نامسلمی است که وقوع آن به اراده شخص بستگی نداشته و از عناصر اصلی و اساس بیمه است.
راهن : کسی که مالی را به وثیقه می‌گذارد.
مرتهن : کسی که چیزی را به رهن می‌گیرد.
شرایط خصوصی : شرایطی است که بر حسب مورد توافق بیمه‌گر و بیمهگذار برای هر بیمه‌نامه تدوین می‌شود و سپس حاکم بر شرایط عمومی است. شرایط خصوصی نسبت به هر بیمهگذار و هر مورد بیمه‌ای متفاوت می‌باشد.
شرایط عمومی: شرایطی است که بیانگر روابط قراردادی طرفین عقد بیمه بوده و با توجه و به اتکا قوانین و مقررات بیمه از قبل بوسیله بیمه‌گر تهیه شده است و بطور عموم برای همه بیمه‌گذاران علی السویه اجرا می‌شود.
قیمت واقعی: به ارزش روز کالا اطلاق می‌گردد که کالا در بازار خرید و فروش می‌شود.
مبلغ بیمه شده: منظور از مبلغ بیمهشده و یا سرمایه بیمه ارزش شیء مورد بیمه و یا مبلغی است که بیمه‌گر تعهد می‌کند در صورت وقوع حادثه تا آن میزان به بیمهگذار یا ذینفع از قرارداد بیمه، خسارت بپردازد. مبلغ بیمهشده باید معادل ارزش واقعی مورد بیمه باشد و بیمه‌گر به تناسب مبلغی که بیمه کرده به ارزش واقعی آن مال متعهد جبران خسارت خواهد بود.
محل مورد بیمه : علی الاصول اشیاء بیمهشده مادامیکه در محل مذکور در بیمه‌نامه قرار گرفته باشند تحت پوشش می‌باشند و به محض انتقال این اشیاء به محل دیگر تعهد بیمه‌گر نسبت به آنها خاتمه می‌یابد. به این محل، محل مورد بیمه اطلاق می‌شود. تعیین محل مورد بیمه از این لحاظ حائز اهمیت است که به بیمه‌گر امکان می‌دهد که خطر را کنترل و ارزیابی کند.
مرور زمان : عبارت است از گذشتن مدتی که به موجب قانون پس از انقضاء آن مدت، دعوی شنیده نمی‌شود و در بیمه معمولاً مرور زمان به مدت ۲ سال است که ابتدای آن از تاریخ وقوع حادثه منشاء دعوی خواهد بود.( قسمت اول ماده ۳۶ ق ب )
نرخ بیمه : ضریبی که بوسیله آن حق بیمه را محاسبه می‌کنند اطلاق می‌گردد.
تشدید خطر: تشدید خطر به موردی اطلاق می‌شود که وضعیت تشدید کننده در زمان انعقاد قرارداد وجود نداشته و پس از انعقاد قرارداد بوجود آمده که این یا در اثر کتمان حقایق اظهارات کذب و یا کم اهمیت جلوه دادن خطر توسط بیمه گذار(سهوا” یا عمدا” ) در زمان عقد قرارداد می‌باشد. لازم به ذکر است اعمال حق فسخ در مورد تشدید خطر، مشروط و موکول به این است که بیمه گذار حاضر به پرداخت حق بیمه اضافی نشده باشد